Babs Gons is een Amsterdamse schrijver / performer en staat bekend als ‘Koningin van de Spoken Word’. In 2018 won ze de Black Achievement Award voor Kunst en Cultuur en in 2020 werd ze genomineerd voor de Gieskes-Strijbis Podiumprijs. Voor de NPO Cultuur nieuwsbrief bespreekt Babs maandelijks een historisch moment in de geschiedenis van kunst en cultuur. Deze maand trapt zij af met Maya Angelou.
Halverwege het schrijven van mijn eerste bijdrage voor deze rubriek, diende zich iets dringenders aan. Het nieuws dat Maya Angelou, die in 2014 overleed, de eerste zwarte vrouw is die op een munt van 25 dollarcent komt te staan, het Amerikaanse kwartje.
Mijn eerste kennismaking met het werk van deze fenomenale vrouw was het boek I know why the caged bird sings, een autobiografisch werk over opgroeien als een zwart meisje in het Zuiden van de VS, over thema’s als verkrachting, identiteit en racisme. Een boek dat gelijk een bestseller werd.
Angelou was van alles, voelde zich nergens te goed voor en leek overal goed in te zijn. Ze was kok, trambestuurder, danseres, calypsozangeres. Ze was burgerrechtenactiviste en natuurlijk schrijfster en dichter en speelde indrukwekkende rollen op het toneel, zoals The Blacks van Jean Genet, een stuk waarin de betekenis van ras werd bevraagd en wat, zeker in die tijd, veel stof deed opwaaien.
Zoals het optreden van Amanda Gorman bij de inauguratie van Joe Biden ons nog vers in het geheugen staat, zo trad Maya Angelou al decennia eerder, in 1993, als tweede dichter in de geschiedenis op tijdens de inauguratie van een Amerikaanse president, Bill Clinton. Haar gedicht On the pulse of Morning is een kritische reflectie op de geschiedenis van de VS, dat niettemin eindigt in een krachtige bemoediging, een hoopvolle blik op een betere toekomst.
Bij het gloren van de dag
Sla je ogen op
Op deze dag die aanbreekt voor jou
Geef nieuw leven
Aan de Droom
Vrouwen, kinderen, mannen
Vat de droom in de palm van je handen
En kneed hem naar het model van je
Meest intieme wens. Bewerk het
Tot de voorstelling van je publieke zelf
Open je hart
Ieder nieuw uur bevat nieuwe kansen
Voor een nieuw begin
Dit is de slotstrofe van On the Pulse of Morning in de vertaling van schrijfster en dichter Astrid Roemer. Kijk en luister vooral ook naar het optreden van deze fenomenale dichter in onderstaande video. En als je dat hebt gedaan, luister, lees en kijk dan ook nog haar pijnlijk mooie vertolking van het gedicht The Mask, en zoek daarna Phenomenal Woman en Still I Rise op.
